چرک نویس های یک آدم

قطعه 92 ردیف پانزده شماره 6 را چالیدیم برای دفن چرک نویس های یک آدم، این اتفاق هم فقط به خاطر اصرار زیاد دل رحیم و وجدان بیدارمان به وقوع پیوست چون اصولن این قبرستان جایی برای زنادقه و کفارین حربی از نوع یک پسر مجرد نیست مخصوصن آن هایی که بی خود و بی جهت سلام و والسلام می گویند به هر حال گویی انگار! شیرینی این قبرستان به مذاق دوستان خوش آمده دوست دارند هر چه زودتر به جمع محرومین!  بپیوندند. معین را آدمی لجوج و عصبانی یافتیم مخصوصن بعد از یه خاطره شخصی که لازم به گفتن نیست "یادش به خیر آن عکس کذایی" این مزاح بود!!! با جمعه نوشته هایش حال نمی کردم بالعکس دغدغه نوشته های اجتماعیش که برانگیخته شده از مشاهدات روزمره اش بود جذاب و خواندنی و پر حرارت بود مخصوصن آن جاهایی که به اوضاع و احوال مونثان جامعه گره می خورد! گاهی گره ها کور میشد اما تعداد بالای نظرات رسیده هر گره کوری را باز می کرد نخ سوزن نظرات الی!!! او شدیدن نیاز به خواندن فاتحه دارد ولی برایش نخوانید زیرا چون ممکن است به نحوه قرائت شما در خواندن فاتحه برای او به شما گیر دهد. از آخرین نوشته اش چنین برمی آید که قائل به تناسخ است و محارمش به زودی در کالبدی جدید او را خواهند یافت.