آویزون
خدا همه ی رفتگان شما رو بیامرزه مرحومه حالش خوب بودا نمی دونم چی شد یهو حرف از رفتن زد و به همین راحتی رفت! آویزون خدا رحمتش کنه اسمش یه جوری آویزون ذهن میشه که اگه نخوای هم همین جور آویزون می مونه!
شدیدن درگیر این شده بود که آیا چگونه می توان؟ در این فضای مجازی آیا؟ زندگی کرد که بندگی زیر
؟
دقیقن اینجا نرود!
از من بپرسی می گم مرحومه نمی دونست غصه ی زیاد و سوالات شبه فلسفی آدم رو می کشه در حد شدت. به هر حال کمی آرامش و کما لازم است برای خسته ذهنی که درگیر گیر است. " این بخش از متن به جهت نقدی بود که می داند "
+ تشییع جنازه مورخ 1393/3/12
- ۹۳/۰۳/۱۲
این روز ها که خیلی حوالی وبلاگ نمی چرخم و نمی نویسم به این فکر میکنم
که چه قدر ساکن دنیای مجازی بودن بد است!...
حتی اگر بمیری هم کسی نمیداند مرده ای..
کسی نمیداند زنده ای یا زنده نیستی...
دنیای بیرون عجایب خودش را دارد و مجازستان هم عجایب خودش...
.
.
حالا مثل اینکه کسانی هم هستند که اگه یه وقت نیومدنت به سال بکشه، بفهمن که احتمال اینکه اون وبلاگ نویس مرده باشه هست...
با اینکه اینجا مجلس ختمه همش ولی... من که خوشحال شدم!!!